Ranc

Ranc

Ranc, Arthur, franz. Politiker, geb. 20. Dez. 1831 in Poitiers, nahm schon als Student der Rechte an demokratischen Verschwörungen teil, so daß er 1858 nach Afrika deportiert wurde, von wo es ihm jedoch gelang, zu entfliehen. 1859 amnestiert, arbeitete er für mehrere radikale Zeitungen, was ihm noch einige Bestrafungen zuzog. Nach dem 4. Sept. 1870 wurde er von Gambetta zum Direktor des allgemeinen Sicherheitsdienstes ernannt. Im März 1871 zum Mitgliede der Pariser Kommune erwählt, bemühte er sich vergeblich, zwischen den Maires und der Insurrektion einen Frieden zu vermitteln, und trat nach dem Dekret über die Erschießung der Geiseln aus der Kommune aus. Dennoch wurde er, nachdem er nach Belgien geflüchtet, 13. Okt. in contumaciam zum Tode verurteilt. 1879 amnestiert, trat er in die Redaktion der »République Française«, des Organs seines Gönners Gambetta, ein. 1881 wurde er zum Mitgliede der Deputiertenkammer gewählt. Durch den Einfluß der Nationalisten 1899 zu Falle gebracht, wurde er 1903 von Korsika wieder in die Kammer gesandt. Er schrieb: »Le roman d'une conspiration« (1869, von Fouquier und Carré dramatisiert); »Sous l'Empire, roman de mœurs politiques et sociales« (1872); »De Bordeaux à Versailles. L'assemblée de 1871 etc.« (1877, neue Ausg. 1880) u. a.


http://www.zeno.org/Meyers-1905. 1905–1909.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • ranc — ranc·er; …   English syllables

  • rancœur — [ rɑ̃kɶr ] n. f. • XVe; rancor 1190; bas lat. rancor, oris « état de ce qui est rance », lat. ecclés. « rancune » ♦ Ressentiment tenace, amertume que l on garde après une désillusion, une injustice, etc. ⇒ aigreur, rancune. Avoir de la rancœur… …   Encyclopédie Universelle

  • Ranc — Ranc, Arthur, franz. Politiker, geb. 20. Dez. 1831 zu Poitiers, 1870 Gehilfe Gambettas, 1871 Mitglied der Pariser Kommune, als solches 1873 in contumaciam zum Tode verurteilt, kehrte nach der Amnestie von 1879 zurück, 1881 85 Deputierter, 1891… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Ranc — Ranc, Jean …   Enciclopedia Universal

  • ranc — Mot Monosíl·lab Adjectiu variable …   Diccionari Català-Català

  • rânc — rânc, rânci, s.m. (reg.) (animal) râncaci; (deprec.) om fără copii, steril. Trimis de blaurb, 13.09.2007. Sursa: DAR …   Dicționar Român

  • Ranc — Voir Rang …   Noms de famille

  • ranč — rȁnč m <N mn rànčevi> DEFINICIJA 1. stočarska farma, prvotno u Meksiku i J. Americi 2. danas, mali posjed izvan grada na kojem se uzgajaju konji, goveda i sl. (u Americi) 3. žarg. vikendica i manji posjed izvan grada ETIMOLOGIJA engl. ranch …   Hrvatski jezični portal

  • ranc — obs. form of rank a …   Useful english dictionary

  • ranc — ran, ou ranc, ou rang (entrée créée par le supplément) (ran) s. m. Nom du toit à porcs en Champagne et en Belgique. ÉTYMOLOGIE    D après M. d Arbois de Jubainville, Mém. de la soc. de linguist. de Paris, t. II, p. 39, c est le mot franc chramnae …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”